Το δράμα του μοναχικού κιθαριστή!

Όταν πριν από πολλά πολλά χρόνια ξεκίνησα να παίζω κιθάρα ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να συνεργαστώ με μουσικούς από όλο τον κόσμο...

Η ζωή βέβαια τα έφερε έτσι που (καλώς ή κακώς) ποτέ δεν κάθησα με κάποιον δάσκαλο να μάθω κιθάρα, ποτέ δεν αφοσιώθηκα στην εκμάθηση μουσικής αφού προτίμησα να είμαι πρώτα "ακροατής" και μετά "παίκτης"

Έτσι μια από τις μεγαλύτερες αγάπες της ζωής μου είναι η δημιουργία! Και στην συγκεκριμένη περίπτωση η δημιουργία μουσικής! Και φυσικά υπάρχουν πολλοί σε όλο τον κόσμο που είναι δημιουργοί! Μικροί και μεγάλοι, γνωστοί και άγνωστοι, καλοί και κακοί!

Όμως υπάρχουν ακόμη και σε μας τους ερασιτέχνες τα κακώς κείμενα. Ακόμη και στις συνεργασίες αυτές ξεχωρίζεις άτομα που ψάχνουν να συνεργαστούν όχι με αυτό που τους ταιριάζει, αλλά με αυτό που θα τους κάνει πιο γνωστούς... Άτομα που θέλουν να τα έχουν με όλους καλά και δεν δημιουργούν για την χαρά της μουσικής αλλά του προσωπικού τους συμφέροντος...

Μα είμαι τόσο αφελής και ρομαντικός όταν θέλω να δημιουργώ μουσική για να μου αρέσει καταρχήν σε μένα και μετά και σε όποιον άλλον τύχει να το ακούσει? πειράζει που δεν με ενδιαφέρει η δημοσιότητα και το χρήμα?

Μήπως τελικά όλοι κρύβουν έναν έμπορο μέσα τους και πάντα κάτι "πουλάνε"?

Μήπως πρέπει να αφήσετε το εμπόριο, το attitude, το υφάκι του σπουδαίου και απλά να αφοσιωθείτε στην δημιουργία όλοι εσείς που έχετε το ταλέντο και την τέχνη μέσα σας και να αφήσετε τις μαλακίες τελικά?

Εγώ από την πλευρά μου αν και δεν είμαι και δεν θα γίνω ποτέ σπουδαίος μουσικός, θα συνεχίσω... με ή χωρίς συνεργασίες τον μοναχικό μου δρόμο στην μουσική. Άλλωστε είμαι πάνω απ'όλα ακροατής!...

Καλές μουσικές στην ψυχή σας!!!!